تدبر در قرآن/ یک آیه از جزء سی اُم
« آیه ۶ تا ۸ سوره مبارکه انفظار»
ترجمه:
ای انسان، چه چیزی تو را به پروردگار کریمت مغرور کرده؟ (۶) پروردگاری که تو را آفریده و ساخته و پرداخته و تناسب داده است (۷) و به هر صورتی که خواسته ترکیب کرده است. (۸)
تفسیر(نمونه):
… امیر مؤمنان على علیه السلام در تفسیر آیه اول جمله هاى عجیبى دارند، مى فرمایند: این آیه کوبنده ترین دلیل در برابر شنونده است و قاطعترین عذر در برابر شخص مغرور، کسى که جهالت و نادانیش او را جسور و مغرور ساخته ، خداوند مى فرماید: اى انسان چه چیز تو را بر گناهت جراءت داده؟، و چه چیز تو را در برابر پروردگارت مغرور ساخته؟، و چه چیز تو را به هلاکت خویش علاقه مند نموده؟ آیا این بیمارى تو بهبودى ندارد؟ یا این خوابت به بیدارى نمى انجامد؟ چرا لااقل آن مقدار که به دیگران رحم مى کنى به خودت رحم نمى کنى، تو هر گاه کسى را در میان آفتاب سوزان ببینى بر او سایه مى افکنى ، هر گاه بیمارى را ببینى که درد، او را سخت ناتوان ساخته از روى ترحم بر او گریه مى کنى ، پس چه چیز تو را بر بیماریت صبور ساخته، و بر مصیبتت شکیبا نموده، و از گریه بر خویشتن تسلیت داده؟ در حالى که عزیزترین افراد نزد تو خودت مى باشى چگونه ترس از نزول بلا در شب ترا بیدار نکرده، با اینکه در گناه و معصیت او غوطه ورى، و در حالى که زیر سلطه او قرار دارى…
