مرحوم قطب الدّین راوندى رضوان اللّه تعالى علیه به نقل از ابوهاشم جعفرى حکایت نماید:
روزى
شخصى به محضر مبارک حضرت ابوجعفر، امام محمّد جواد علیه السلام وارد شد و
اظهار داشت : یاابن رسول اللّه ! پدرم سکته کرده و مرده است و داراى اموال و
جواهراتى بسیار مى باشد، که من از محلّ آن ها بى اطّلاع هستم .
و من داراى عائله اى بسیار سنگین هستم ، که از تاءمین زندگى آن ها عاجز و ناتوان مى باشم .
و
سپس اظهار داشت: به هر حال من یکى از دوستان و علاقه مندان به شما هستم ،
تقاضامندم به فریاد من برسى و مرا از این مشکل نجات دهى.
امام جواد
علیه السلام در پاسخ به تقاضاى او فرمود: پس از آن که نماز عشاى خود را
خواندى ، بر محمّد و اهل بیتش علیهم السلام ، صلوات بفرست.
پس از آن، پدرت را در عالم خواب خواهى دید؛ و آن گاه تو را نسبت به محلّ ثروت و اموالش آگاه مى نماید.
آن
شخص به توصیه حضرت عمل کرد و چون پدر خود را در عالَم خواب دید، به او گفت
: پسرم ! من اموال خود را در فلان مکان و فلان محلّ پنهان کرده ام ، آن ها
را بردار و نزد فرزند رسول خدا، حضرت ابوجعفر، امام محمّد جواد علیه
السلام برسان .
هنگامى که آن شخص از خواب بیدار گشت ، صبحگاهان به طرف محلّ مورد نظر حرکت کرد.
و
چون به آن جا رسید، پس از اندکى جستجو اموال را پیدا نمود و آن ها را
برداشت و خدمت امام جواد علیه السلام آورد و جریان را براى حضرت بازگو کرد.
و
سپس گفت: شکر و سپاس خداوند متعال را، که شما آل محمّد علیهم السلام را
این چنین گرامى داشت ؛ و از شما را از بین خلایق برگزید، تا مردم را از
مشکلات و گرفتارى ها نجات بخشید.
