تدبر در قرآن / یک آیه از جزء بیست ویکم
« آیه ۳۰ سوره مبارکه روم»
ترجمه:
پس روی خود را به جانب دین معتدل و حنیفی کن که مطابق فطرت خداست ، فطرتی که خدا بشر را بر آن آفریده و در آفرینش خدا دگرگونی نیست ، این است دین مستقیم ولی بیشتر مردم نمی دانند.
تفسیر(المیزان):
یعنی حالا که خلقت و تدبیر عالم فقط بدست خداست ، پس روی دل را به سوی دین اسلام کن که دین معتدل و حنیف است و براساس فطرت بنا شده ، همان فطرتی که خدابشر را براساس آن ایجاد و ابداع کرده و هرگز تبدیل و تغییر نمی یابد. چون دین چیزی به غیر از سنت حیات و راه و روشی که متضمن سعادت انسان است نیست ، و همه انسانها به گونه ای آفریده شده اند که به صورت فطری طالب کمال وسعادت خود هستند و نوع انسان یک سعادت و شقاوت دارد. پس اساس سنت دینی بر اساس فطرت انسانی است که حقیقتی واحد و مشترک بین همه افراد و اقوام انسانی در همه اعصار است وکمال بشریت تنها در پیروی از همین دین قیم و طریقه واحد فطری است ولی بیشتر مردم از این حقیقت غافلند و نمی دانند که هدایت کننده بشر بسوی روش زندگی درست ،همان فطرت اوست ، لذا اساس سنت دینی عبارتست از ساختمان و بنیه انسانیت که حقیقتی واحد و مشترک است. پس انسان فقط با پیروی از آن می تواند به کمال و سعادت مطلوب خود برسد وجامعه ای صالح بنا کند که در آن قوانین و سنتهای شایسته وجود دارد، چون حقیقتا تنها خداوند خالق بشر است که به جمیع زوایای روحی او شناخت دارد و طریقه احسن را برای او برمی گزیند و براستی کیست که حکمش از خدا نیکوتر باشد؟ (ومن احسن من الله حکما)
