تدبر در قرآن / یک آیه از جزء چهاردهم
« آیه ۶۱ سوره مبارکه نحل»
ترجمه:
و اگر خداوند بخواهد مردم را بواسطه ظلمشان بازخواست کند هیچ جنبنده¬ای روی زمین باقی نمی¬ماند، ولیکن خداوند آنها را تا مدتی معین مهلت می دهد و زمانی که مدتشان بسر رسد هرگز نه ساعتی مقدم می شود ونه مؤخر می گردد.
تفسیر(المیزان):
می فرماید اگرخداوند ستمکاران را بواسطه ستمشان مؤاخذه کند، تمامی جنبندگان (اعم ازانسان و سایر جانداران) هلاک خواهند شد، چون وقتی یک نسل از بشر منقرض شود، نیکان و انبیاء و اولیاء هم بواسطه هلاک پدرانشان اصلا متولد نخواهند شد و وقتی نسل بشر منقرض گردد، سایر جنبندگان هم هلاک می شوند، چون غایت خلقت آنها برای بشر و مصالح اوست. (خلق لکم ما فی الارض جمیعا، هر چه در زمین است برای شما خلق نمود)، آنگاه می فرماید ولی خداوند چنین نمی کند و در مؤاخذه آنها عجله نمی شود، بلکه خداوند به آنها مهلت می دهد و مؤاخذه ایشان تا مدت معین تأخیر انداخته می شود که این مهلت معین برای افراد بشر زمان مرگ آنهاست و برای امتها موعد انقراض ایشان و نسبت به عموم افراد بشر همان وقوع قیامت است و زمانی که آن اجل محتوم و آن مدت معین سر برسد ابدا ساعتی تقدیم و یا تأخیر نمی افتد و درست در همان زمان ، خداوند آنها را مؤاخذه می نماید.
