حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی در پاسخ به پنج استفتاء در خصوص مسائل مختلف ماه مبارک رمضان نظر خود را اعلام کرده‌اند. متن سئوالات و پاسخ این مرجع تقلید به شرح ذیل است.
* سن بلوغ زن نه سال در رساله ذکر شده است و تکلیف بر او واجب است، در حالی‌که دختر این قدر کوچک است که اگر روزه بگیرد مریض می‌شود، بلکه نمی‌تواند روزه بگیرد و علامت بلوغ دیگر هم ندارد، تکلیف ایشان چیست؟
پاسخ: سن تکلیف دختران نه سال کامل قمری است و در عین حال، قدرت شرط تکلیف است، آنچه قدرت انجامش را دارد باید انجام دهد و آنچه قدرتش را ندارد تکلیف ساقط است، مثلاً اگر قدرت گرفتن روزه ندارد، نباید روزه بگیرد و هر وقت قدرت یافت قضای آن را بجا آورد، ولی نماز و حجاب و امثال اینها را که قدرت دارد، باید انجام دهد.
* حکم شخصی که شغل او سخت و دشوار است و در شهر بسیار گرمی کار می‌کند و عملاً روزه‌گرفتن در تابستان برای وی تقریباً غیر ممکن است، چیست؟
پاسخ: اگر می‌توانند از ساعات کار کم کنند و روزه‌ها را بگیرند و از برکات آن محروم نشوند؛ و اگر این کار میسر نیست، هر روز صبح به قدر مسافت شرعی مسافرت کنند و روزه خود را در آنجا افطار نمایند که فقط قضای آن روزها به عهده شخص می‌آید و کفاره ندارد.
* آیا در نیّت روزه ماه رمضان باید معیّن کنیم که روز چندم ماه رمضان را روزه می‌گیریم؟
پاسخ: لازم نیست روزه هر روز را بخصوص نیّت کند، بلکه همین اندازه که بداند روزه ماه رمضان را می‌گیرد، کافی است.
*اگر در ماه رمضان قبل از طلوع فجر نیّت را فراموش کرد، چه کند؟
پاسخ: اگر قبل از ظهر یادش آمد، نیّت کند و اگر بعدازظهر یادش بیاید، روزه باطل است؛ ولی باید آن روز را امساک کند و بعد هم قضای آن را بگیرد.
*اگر شخصی قصد روزه‌گرفتن دارد، ولی سحر جهت خوردن سحری بیدار نشود و فقط برای نماز بیدار و پس از آن بخوابد. آیا روزه‌گرفتن چنین شخصی صحیح است؟
پاسخ: همین قدر که قصد روزه داشته باشد، کافی است و خوردن سحری لازم نیست.
