۲۲ تیر ۹۲ ، ۲۲:۳۱
چهل حدیث برای ماه مبارک رمضان
رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم
أیُّهَاالنّاس إنَّه قَد أقبَل إلَیکُم شَهر الله بِالبَرکَةِ والرَّحمَةِ والمَغفِرة، شَهرٌ هُو عِندالله أفضَل الشُّهُور و أیّامُه أفضَل الأیّام و لَیالِیهِ أفضَلُ اللَّیالِی و سَاعَاتُه أفضَلُ السّاعَات
ای مردم، ماه خدا – ماه رمضان – با برکت و رحمت و آمرزش به شما روی آورده است، ماهی که نزد خدا بهترین ماه ها، روزهایش بهترین روزها، شبهایش بهترین شب ها و اوقاتش بهترین اوقات است.
وسائل، ج ۷، ص ۲۲۷
2
رسول الله صلى الله علیه و آله وسلم
إِنَّ الْمُؤمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالعِبادَةِ وَالمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ کَالبَهیمَةِ
همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛ مانند حیوانات.
تنبیه الخواطر،ج۱، ص ۹۴
3
رسول الله صلّى الله علیه و آله وسلم
هُوَ (شَهرُ رَمَضانَ) شَهرٌ اَوَّلَهُ رَحمَةٌ وَ اَوسَطُهُ مَغفِرَةٌ وَ آخَرَهُ عِتقٌ مِنَ النّار
رمضان ماهى است که ابتدایش رحمت است و میانهاش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۲
4
رسول الله صلی اللّه علیه وآله وسلم
شَهرُ رَمَضان سَیِّدُ السُّرُورِ وَ لَیلَةُ القَدرِ سیِّدُ اللَّیالی
ماه رمضان سرور ماهها و شب قدر، سرور شب هاست.
بحار الانوار، ج ۴۰، ص ۵۴
5
رسول الله صلی اللّه علیه وآله وسلم
مَن صامَ شَهرَ رَمَضانَ فَاجتَنَبَ فیهِ الحَرامَ وَ البُهتانَ رَضِی اللّهُ عَنهُ وَ اَوجَبَ لَهُ الجِنان
کسی که ماه رمضان را روزه بگیرد و از کارهای حرام و بهتان پرهیز کند خدا از او راضی شده و بهشت را بر او واجب میکند.
بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۶
6
رسول الله صلی اللّه علیه وآله وسلم
اِنَّ اَبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ فِی اَوَّل لَیلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ وَ لا تُغلَقُ اِلی آخَرِ لَیلَهٍ مِنهُ
درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مىشود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۴
7
رسول الله صلی اللّه علیه وآله وسلم
اَنَّ الجَنَّةَ لَتُنجَدُ وَ تُزَیَّنُ مِنَ الحَولِ اِلِی اَلحَولِ لدُخُولِ شَهرِ رَمَضانَ
همانا بهشت تزیین و آراسته میشود از سالی به سال دیگر به خاطر ورود به ماه رمضان.
سفینة البحار، ج ۲، ص۶۷
8
رسول الله صلّى الله علیه و آله وسلم
لَو یَعلَمَ العَبدُ ما فی رَمَضان، لَوَدَّ اَن یَکُونَ رَمَضانُ السَّنَةَ
اگر بنده «خدا» مىدانست که در ماه رمضان چیست [چه برکتى وجود دارد] دوست مىداشت که تمام سال، رمضان باشد.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۶
9
امام رضا علیهالسلام
مَن قَرأ فِى شَهر رَمَضان آیَة مِن کِتابِ الله کَان کَمَن خَتَم القُرآن فِى غَیرِه مِنَ الشُّهور
هر کس در ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که در ماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۶
10
امیرالمومنین علی علیه السلام
صومُ النَّفسِ عَن لَذَّاتِ الدُّنیا أنفَعُ الصِّیام
روزه نفس از لذت هاى دنیوى، سودمندترین روزه هاست.
غرر الحکم، ج ۱ ص ۴۱۶ ح ۶۴
11
امیرالمومنین علی علیه السلام
الصِّیام إجتِنابُ المَحارِم کَما یَمتَنِع الرَّجُل مِن الطَّعامِ و الشَّراب
روزه، پرهیز از حرام ها است همچنان که شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مى کند.
بحار، ج ۹۳، ص ۲۴۹
12
امیرالمومنین علی علیه السلام
صومُ القَلبِ خَیرٌ مِن صِیام اللِّسان و صومُ اللِّسانِ خَیرٌ مِن صِیام البَطن
روزه قلب بهتر از روزه زبان و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
غرر الحکم، ج ۱، ص ۴۱۷، ح۸۰
13
امام رضا علیه السلام
إنَّما اُمِرُوا بِالصَّوم لِکَى یعرفُوا ألَم الجُوعِ و العَطَش فَیستَدِلُّوا عَلَى فَقرِ الاخَر
مردم به انجام روزه امر شدهاند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگى آخرت را بیابند.
وسائل الشیعه، ج ۴، ص ۴، ح ۵
14
امیرالمومنین علی علیه السلام
کَم مِن صَائِم لَیسَ لَه مِن صِیامِه إلا الجُوعَ و الظّمَأ و کَم مِن قائِم لَیسَ لَهُ مِن قِیامِه إلا السَّهر و العنَاء
چه بسا روزهدارى که از روزهاش جز گرسنگى و تشنگى بهرهاى ندارد و چه بسا شب زندهدارى که از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمىبرد.
نهج البلاغه، حکمت ۱۴۵
15
امام صادق علیه السلام
مَن صَام لله عزوجل یَوماً فِى شِدَّة الحرِّ فَأصابَه ظَمأٌ، وَکَّلَ الله بِه ألف مَلَکٍ یَمسَحُون وَجهَه و یُبَشِّرُونَه حَتّى إذا أفطَر
هر کس که در روز بسیار گرم براى خدا روزه بگیرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته را مىگمارد تا دستبه چهره او بکشند و او را بشارت دهند تا هنگامى که افطار کند.
کافى، ج ۴، ص ۶۴، ح ۸
16
رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم
عَنِ اللّه تعالی: کُلُّ عَمَلِ اِبنُ آدَمَ لَهُ اِلاّ الصَّوم وَ هُوَ لی اَنَا اَجزِء بِهِ
خدای تعالی فرموده است: روزه برای من است و من پاداش آن را می دهم.
وسائل الشیعه، ج ۷،ص ۲۹۴، ح ۱۵
17
امام باقر علیهالسلام
بُنِى الإسلامُ عَلى خَمسَةِ أشیاءٍ، عَلى الصَّلوةِ و الزَّکاةّ و الحَجِّ و الصَّومِ و الوِلایَه
اسلام بر پنج چیز استوار است، بر نماز و زکات حج و روزه و ولایت (رهبرى اسلامى).
فروع کافى، ج ۴، ص ۶۲، ح ۱
18
امیرالمومنین علی علیهالسلام
فَرَضَ الله… الصِّیامَ إبتِلاء لإخلاصِ الخَلق
خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید.
نهجالبلاغه
19
رسول الله صلّى الله علیه وآله وسلم
لِکُلِّ شَیئٍ زَکاة و زَکاة الأبدانِ الصِّیام
براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است.
کافى، ج ۴، ص ۶۲
20
رسول الله صلّى الله علیه وآله وسلم
الصَّوم جُنَّةٌ مِنَ النّار
روزه سپر آتش (جهنم) است.
کافى، ج ۴، ص ۱۶۲
21
رسول الله صلّى الله علیه وآله وسلم
الصَّومُ فِى الحرِّ جَهاد
روزه گرفتن در گرما، جهاد است.
بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۲۵۷
22
امام صادق علیهالسلام
إذا صُمتَ فَلیَصُم سَمعَکَ و بَصَرَکَ و شَعرَکَ و جَلدَک
زمانی که روزه مىگیری، چشم، گوش، مو و پوست تو هم روزهدار باشند. «یعنى از گناهان پرهیز کند.»
کافى، ج ۴، ص ۸۷
23
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها
مَا یَصنَع الصّائِمُ بِصِیامِه إذا لَم یَصُن لِسانَه و سَمعَه و بَصرَه و جَوارِحَه
روزهدارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده، روزه به چه کارش خواهد آمد.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۲۹۵
24
رسول الله صلّى الله علیه و آله وسلم
مَن مَنَعَهُ الصَّوم مِن طَعامٍ یَشتَهِیهِ کَان حَقّاً عَلى الله أن یَطعَمَه مِن طَعامِ الجَنَّة و یُسقِیهِ مِن شَرابِها
کسى که روزه او را از غذاهاى مورد علاقهاش باز دارد، بر خداست که به او از غذاهاى بهشتى خورانده و از شرابهاى بهشتى بنوشاند.
بحارالانوار، ج ۹۳، ص ۳۳۱
25
رسول الله صلّى الله علیه وآله وسلم
طُوبَى لِمَن ظَمأ أو جَاعَ لله أولئِکَ الَّذِین یَشبَعُون یَومَ القِیامَة
خوشا بحال کسانى که براى خدا گرسنه و تشنه شدهاند؛ اینان در روز قیامت سیر مىشوند.
وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۲۹۹، ح۲
24
امام صادق علیهالسلام
لِلصَّائِم فَرحَتانِ: فَرحَةٌ عِندَ إفطارِه و فَرحَةٌ عِندَ لِقاءِ رَبِّه
براى روزهدار دو سرور و شادی است:۱- هنگام افطار۲- هنگام لقاء پروردگار (وقت مردن و در قیامت)
وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۲۹۰ ح۶
27
امام صادق علیهالسلام
مَن أفطَر یَومَاً مِن شَهرِ رَمضان خَرَجَ رَوحُ الإیمانِ مِنه
هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد؛ روح ایمان از او جدا مىشود.
من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۷۳، ح ۹
28
امام صادق علیه السلام
اَمّا العِلَّةُ فِى الصِّیامِ لِیَستَوِىَ بِهِ الغَنىُّ وَالفَقیرُ وذلِکَ لأِنَّ الغَنىَّ لَم یَکُن لِیَجِدَ مَسَّ الجُوعِ فَیَرحَمَ الفَقیرَ لاَِنَّ الغَنىُّ کُلَّما اَرادَ شَیئا قَدَرَ عَلَیهِ…
علت روزه گرفتن آن است که به سبب آن ثروتمند و فقیر برابر شوند؛ زیرا ثروتمند، گرسنگى را احساس نکرده تا به فقیر رحم کند. چرا که ثروتمند هرگاه چیزى بخواهد مى تواند فراهم کند…
من لا یحضره الفقیه، ص ۷۳، ج ۲
29
رسول الله صلى الله علیه و آله وسلم
اِنَّ لِلجَنَّةِ باباً یُدعى اَلرَّیّانَ لایَدخُلُ مِنهُ اِلاّ الصّائِمونَ
بهشت را درى است که ریّان نامیده مى شود از آن در، جز روزه داران وارد نشوند.
معانى الأخبار، ص ۴۰۹
30
امیرالمومنین علی علیه السلام
صُومُوا تَصِحُّوا
روزه بگیرید تا صحت و سلامتی خویش را تضمین کنید.
نهج الفصاحه، ح ۱۸۵۴
31
رسول الله صلى الله علیه و آله وسلم
مَن اَشبَعَ صائماً، سَقاهُ اللّه مِن حَوضى شَربَةً لایَظمَأُ بَعدَها
هر کس روزه دارى را سیر نماید، خداوند از حوض (کوثر) من شربتى نصیب او خواهد کرد که پس از آن هرگز تشنه نشود.
دعائم الإسلام، ج۱، ص۲۶۹
32
رسول اکرم صلى الله علیه و آله وسلم
اَللّهُمَّ لَکَ صُمنا وَعلى رِزقِکَ اَفطَرنا فَتَقَبَّلهُ مِنّا ذَهَبَ الظَّماءُ وَابتَلَّتِ العُروقُ وَبَقِىَ الاَجرُ
بار خدایا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار مى کنیم پس آن را از ما بپذیر، تشنگى رفت و رگها شاداب شد و پاداش ماند.
کافى، ج۴، ص۹۵، ح۱
33
امام صادق علیه السلام
اَلصَّومُ جُنَّةٌ مِن آفاتِ الدُّنیا وَحِجابٌ مِن عَذابِ الآخِرَةِ
روزه سپرى در برابر آفت هاى دنیا و پرده اى از عذاب آخرت است.
مستدرک الوسائل، ج۷، ص۳۶۹، ح۸۴۴۱
34
امیرالمؤمنین علی علیه السلام
صَومُ شَهرُ رَمَضان فَإنَّه جُنَّةٌ مِنَ العِقَاب
روزه ماه رمضان سپری است برای جلوگیری از عذاب، یعنى «روزه موجب غفران و آمرزش گناهان و معاصى انسان است»
نهج البلاغه
35
امیرالمؤمنین علی علیه السلام
صَومُ النَّفسِ إمساکُ الحَواسِ الخَمس عَن سَایِر المَآثِمِ و خُلوّ القَلب مِن جَمِیع إسبابِ الشَّر
روزه گرفتن نفس، خودداری کردن حواس پنج گانه از همه گناهان وپاک کردن دل از کلیه اسباب شر و زشتی است.
نهج البلاغه
36
امیرالمؤمنین علی علیه السلام
الصَّومُ عِبادَةٌ بَینَ العَبدِ و خَالِقه لایَطَّلِع عَلیهَا غَیرُه و کَذلِک لایُجازی عَنها غَیرُه
روزه عبادتی است بین بنده و خالقش که هیچ کس جز خدا بر او اطلاع ندارد و جز خداهم کسی جزای او را نمی دهد.
نهج البلاغه
37
امیرالمؤمنین علی علیه السلام
لَیس الصَّومُ، الإمساکُ عَنِ المَآکِل والمَشرَب، الصَّومُ الإمساکُ عَن کُلِّ مَایَکرَهُ الله
روزه فقط امساک از خوردن و خوابیدن نیست بلکه روزه امساک است ازآن چه خداوند آن را اکراه دارد.
نهج البلاغه
38
امیرالمؤمنین علی علیه السلام
رَوِّضوا أَنفُسَکُم عَلَى الأخلاقِ الحَسَنَةِ فَإِنَّ العَبدَ المُؤمِنَ یَبلُغُ بِحُسنِ خُلقِهِ دَرَجَةَ الصّائِمِ القائِمِ
خودتان را بر خوش اخلاقى تمرین و ریاضت دهید، زیرا که بنده مسلمان با خوش اخلاقى خود به درجه روزه گیر شب زنده دار مى رسد.
نهج البلاغه
39
امام کاظم علیه السلام
دَعوَةُ الصّائِم تُستَجَاب عِندَ إفطارِه
دعاى شخص روزهدار هنگام افطار مستجاب مىشود.
بحار الانوار ج ۹۲ ص ۲۵۵ ح ۳۳
40
امیرالمومنین علی علیه السلام
عَلَیکُم فِی شَهر رَمضان بِکِثرةِ الدُّعاء والإستِغفار فَأمّا الدُّعا فَیَدفَعُ عَنکُم البَلاء و أمّا الإستِغفار فَتُمحَی بِهِ ذُنُوبکُم
در ماه رمضان زیاد دعا و استغفار کنید چه این که دعا، بلا و گرفتاری را از شما دور می سازد و به سبب استغفار، گناهان شما محو می شود.
وسائل ج ۴، ص
